Λεοπόλδος του Μπάμπενμπουργκ

Όνομα μαργράβων (τίτλος ευγενείας και το αξίωμα του διοικητή παραμεθόριων περιοχών στην Ευρώπη, ανάλογο με τον βυζαντινό ακρίτα) της Αυστρίας, μελών του οίκου των Μπάμπενμπουργκ, ο οποίος ηγεμόνευσε στην Αυστρία από το 976 έως το 1246, με έδρα το κάστρο Μπάμπενμπουργκ στην πόλη Μπάμπεργκ (εξελληνισμένα Βαμβέργη) στη βόρεια Βαυαρία. 1. Λ. Α’, ο Ένδοξος (; – Βίρτσμπουργκ 994). Ο πρώτος μαργράβος της Αυστρίας (976-994). Υποδείχθηκε για το αξίωμα από τον Γερμανό αυτοκράτορα Όθωνα Β’, λαμβάνοντας και ορισμένα εδάφη της Κάτω Αυστρίας, ως αμοιβή για τη βοήθεια την οποία του παρείχε, μαζί με τον αδελφό του Βαρθόλδο του Νορντγκάου, κατά τη βαυαρική επανάσταση του 976. Στη συνέχεια ο Λ. κατόρθωσε να επεκτείνει τα υπό την ηγεμονία του εδάφη έως και την περιοχή της Βιέννης, την οποία έως τότε κατείχαν οι Ούγγροι. Μετά τον θάνατό του, τον διαδέχτηκε ο Ερρίκος Α’. 2. Λ. Β’, ο Ωραίος (; – 1095). Μαργράβος της Αυστρίας (1075-95). Ήταν γιος και διάδοχος του Ερνέστου του Γενναίου. Εγκατέλειψε την πολιτική γραμμή του πατέρα του, ο οποίος είχε ευνοϊκές διαθέσεις προς τον αυτοκράτορα, για να συμμαχήσει με τους εχθρούς του Ερρίκου Δ’. Τίποτε αξιόλογο δεν σημειώθηκε κατά τη διάρκεια της ηγεμονίας του. 3. Λ. Γ’, ο Ευσεβής ή Άγιος (Μελκ 1073 – 1136). Μαργράβος της Αυστρίας (1095-1136). Στη διαμάχη ανάμεσα στον Ερρίκο Δ’ και στον γιο του Ερρίκο Ε’, ο Λ. τάχθηκε με το μέρος του τελευταίου, και μάλιστα παντρεύτηκε την αδελφή του Ερρίκου Ε’ Αγνή (1105). Ήταν το σημαντικότερο μέλος του οίκου των Μπάμπενμπουργκ. Η ηγεμονία του Λ. ήταν γεμάτη αγαθοεργίες, ευσέβεια, δικαιοσύνη, γι’ αυτό ονομάστηκε «πατέρας των φτωχών». Έχτισε επίσης πολλές εκκλησίες και μοναστήρια, όπως του Κλοστέρνενμπουργκ και του Χαϊλιγκενκρόιτς. Το 1663 ανακηρύχθηκε άγιος και προστάτης της Αυστρίας και η μνήμη του γιορτάζεται στις 15 Νοεμβρίου. 4. Λ. Δ’ (; – 1141). Μαργράβος της Αυστρίας (1136-41) και δούκας της Βαυαρίας. Ήταν γιος του Λ. Γ’, τον οποίο διαδέχτηκε μετά τον θάνατό του. Το 1139 ο αυτοκράτορας Κόνραντ (Κοράδος) Γ’ του παραχώρησε το δουκάτο της Βαυαρίας, το οποίο αφαιρέθηκε από τον δούκα Ερρίκο τον Μεγαλοπρεπή. 5. Λ. Ε’, ο Ενάρετος (1157 – Γκρατς 1194). Δούκας της Αυστρίας και της Στυρίας (1177-94). Ήταν γιος του Ερρίκου Β’, τον οποίο διαδέχτηκε στην εξουσία. Υπέγραψε συνθήκη ειρήνης με τον βασιλιά της Ουγγαρίας Μπέλα και βοήθησε στην εκδίωξη του βασιλιά Πομπιεσλάβ από τη Βοημία και την άνοδο στον θρόνο του Φρειδερίκου Α’. Πήρε μέρος σε δύο Σταυροφορίες, του 1182 και του 1190-92. Μετά το τέλος της δεύτερης Σταυροφορίας, αιχμαλώτισε τον Ριχάρδο Α’ τον Λεοντόκαρδο, βασιλιά της Αγγλίας, ο οποίος επέστρεφε στη χώρα του, και τον άφησε ελεύθερο μόνο μετά από καταβολή λύτρων. 6. Λ. ΣΤ’, ο Ένδοξος (1176 – 1230). Δούκας της Στυρίας και της Αυστρίας (1194-1230). Ήταν γιος του Λ. Ε’, μετά τον θάνατο του οποίου έγινε ηγεμόνας της Στυρίας (1194). Μετά τον θάνατο και του αδελφού του, μαργράβου Φρειδερίκου Α’, ανέλαβε την ηγεμονία όλης της Αυστρίας (1198). Κατά τους αγώνες των Χοενστάουφεν εναντίον των Γουέλφων τάχθηκε στο πλευρό του Φίλιππου της Σουηβίας, του οποίου μάλιστα παντρεύτηκε την αδελφή Θεοδώρα Κομνηνή (1203). Στη διάρκεια της ηγεμονίας του πολέμησε εναντίον των Μαυριτανών της Ισπανίας, των Σαρακηνών, των Αιγυπτίων, ακόμη και εναντίον του γιου του Ερρίκου. Πήρε μέρος σε αρκετές Σταυροφορίες και κατάφερε να επεκτείνει τα όρια του κράτους του προς την Καρνιόλα. Προστάτευσε τις τέχνες και τα γράμματα και ανήγειρε διάφορα οικοδομήματα στη Βιέννη.